Դիպլոմային Մարդկային ռեսուրսների կառավարման տեսական մոտեցումները: Վերապատրաստումը` որպես պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմի որակի բարձրացման միջոց
Բովանդակություն
1.1 «Կադրերի կառավարումից» անցումը «մարդկային ռեսուրսների կառավարմանը»: Մարդկային ռեսուրսների կառավարման անհրաժեշտությունը
1.2 Մարդկային ռեսուրսների կառավարման գործառույթները: Վերապատրաստումը` որպես պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմի որակի բարձրացման միջոց
Գլուխ 2. Պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմի վերապատրաստման և որակի բարձրացման հիմնախնդիրները
2.1 Պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմի կազմի և որակի բարձրացման հիմնախնդիրների վերլուծությունը
2.2 ՀՀ տարբեր ԲՈՒՀ-երում պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմի վերապատրաստման և ատեստավորման ծրագրերը և անցկացման կարգը
Հատված
Այս աշխատանքի հատվածը անհասանելի է։
Գրականության ցանկ
Մարդկային ռեսուրսներին առչնվող հիմնախնդիրներն արծարծում են դասական քաղաքատնտեսության ներկայացուցիչները: Նրանք, առանձնացնելով արդյունա բերական հասարակության յուրահատկությունները, արժեվորեցին աշխատողին` որպես կապիտալի յուրօրինակ ձեւ: Այդպիսին էր դեռեւս Վ. Պետիի մոտեցումը, ով երկրի հարստության հաշվարկներում ներառում էր նաեւ մարդկային ներուժը: Հետագայում Ա. Սմիթը կապիտալը դասակարգել է հիմնական եւ շրջանառու կապիտալի: Հիմնական կապիտալի մեջ ներառել է նաեւ «ձեռք բերված կամ օգտակար ընդունակությունները»:
Բարձրորակ կադրերի բացակայությունն ուղղակիորեն ազդում է ազգային եկամտի արտադրության ծավալների եւ խնայողությունների մակարդակի վրա: Մարդկային կապիտալի արդի տեսության հիմնադիրը ամերիկացի գիտնական, Չիկագոյի դպրոցի ներկայացուցիչ Թ. Շուլցն է: Նրա տեսության հիմնական դրույթները հրատարակվեցին 1960թ. «Կրթության կապիտալի ձեւավորումը» հոդվածում:
Կարողությունը գիտելիքից տարբերվում է այն բանով, որ միշտ կապված է գործնականի հետ: Կան գիտելիքներ, որոնք չեն ուղեկցվում կարողություններով: Սակայն ոչ մի գիտելիք չի կարող կիրառվել առանց կարողության:
Միջին մասնագիտական կրթության համակարգում պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմի 81.0%-ն է հիմնական հաստիքային դասավանդող, որից 86.9%-ն ունի բարձրագույն կրթություն: Դասախոսական կազմի միայն 0.9%-ն ունի գիտական աստիճան, իսկ 0.2%-ը` գիտական կոչում: Կրթության այս համակարգում ուսանող/դասախոս հարաբերակցությունը կազմել է 9.24 (ՏՀԶԿ երկրների միջինը 2007 թվականին կազմել է 15.1):
2014 թվականի ընթացքում մշակվել են կրթության որակի ապահովման գործընթացների կանոնակարգմանն
ուղղված մի շարք հայեցակարգային փաստաթղթեր, այդ թվում`
1) ՀՊ
ՏՀ որակի ապահովման քաղաքականությունը և ընթացակարգերը,
2) ՀՊՏՀ գործունեության հետադարձ կապի մեխանիզմները:
3) Հրատարակման փուլում է «ՀՊՏՀ որակի ապահովման ձեռնարկը»:
…