Դիպլոմային Անվավեր գործարքների տեսակները և առանձնահատկությունները
Բովանդակություն
ՆԵՐԱԾՈՒԹՅՈՒՆ
ԳԼՈՒԽ 1. ՎԱՎԵՐՈՒԹՅԱՆ ՊԱՅՄԱՆՆԵՐՆ ՈՒ ԱՆՎԱՎԵՐ ԳՈՐԾԱՐՔՆԵՐԻ ՏԵՍԱԿՆԵՐԸ
1.1.Գործարքների վավերության ընդհանուր պայմաններն ու առանձնահատկությունները
ԳԼՈՒԽ 2. ԱՌՈՉԻՆՉ ԳՈՐԾԱՐՔՆԵՐԻ ՏԵՍԱԿՆԵՐՆ ՈՒ ԱՌԱՆՁՆԱՀԱՏԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ
2.1. Կեղծ և շինծու գործարքներ
2.2. Առոչինչ գործարքների մյուս տեսակներն ու դրանց անվավերության կիրառման հետևանքները
ԳԼՈՒԽ 3. ՎԻՃԱՐԿԵԼԻ ԳՈՐԾԱՐՔՆԵՐԻ ՏԵՍԱԿՆԵՐՆ ԵՎ ԴՐԱՆՑ ԱՆՎԱՎԵՐՈՒԹՅԱՆ ՀԵՏԵՎԱՆՔՆԵՐԸ
3.1 Տասնչորսից մինչև տասնութ տարեկան անչափահասի և սահմանափակ գործունակ ճանաչված քաղացու կնքած գործարքները
3.2.Էական մոլորության ազդեցության տակ կնքված վիճարկելի գործարքներ
3.3.Վիճարկելի գործարքների մյուս տեսակներն ու առանձնահատկությունենրը
ԵԶՐԱԿԱՑՈՒԹՅՈՒՆ ԵՎ ԱՌԱՋԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Հատված
Քաղաքացիական իրավահարաբերությունների սուբյեկտների միջև իրավունքների ու պարտականությունների առաջացման նախադրյալներից են հանդիսանում գործարքները: ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 289-րդ հոդվածի համաձայն՝ գործարքները քաղաքացիների և իրավաբանական անձանց այն գործողություններն են, որոնք ուղղված են քաղաքացիական իրավունքներ սանմանեյուն, փոփոխելուն և դադարեցնելուն: Նշվածից պարզ է դառնում, որ քաղաքացիաիրավական հարաբերություններում գործարքներն ունեն կարևոր նշանակություն: Հետևաբար նշված հանգամանքով էլ պայմանավորված է քաղաքացիաիրավական օրենսդրությամբ գործարքներին որոշակի պայմանների ներկայացումը: Յուրաքանչյուր պետության տնտեսական կյանքի հիմքը բնականոն գույքային (քաղաքացիական) շրջանառությունն է, որը կարելի է կարճ սահմանել որպես «պարտավորությունները պետք է կատարվեն պատշաճ ձևով»։ Քաղաքացիական օրենսդրության տեսանկյունից իրավական հետևանքների հանգեցնող գործողությունները իրենցից ներկայացնում են տարբեր բնույթի գործարքներ։
Գործարքները կամային գործողություններ են և ինչպես ամեն մի կամային գործողություն, գործարքներն իրենցից ներկայացնում են կամքի և դրա արտահայտության (դրսևորման) համատեղում։ Որպես ընդհանուր կանոն կամքի արտահայտությունը ձեռք է բերում որոշակի գործողության ձև՝ պայմանագիր ստորագրելը, գույքը հանձնելը և այլն։ Գործարքի ձևերին նվիրված են ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 294-300 հոդվածները։ Որոշ դեպքերում օրենսդիրը պարտադիր պահանջներ է ներկայացնում ոչ միայն գործարքի գրավոր ձևին (հասարակ գրավոր կամ նոտարական), այլ գործարքներից ծագող իրավունքների պետական գրանցմանը։
Գրականության ցանկ
1. Բարսեղյան Տ. Կ. Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական իրավունք, առաջին մաս, երրորդ հրատարակություն, ԵՊՀ հրատ., 2006, 649 էջ:
2. Բարսեղյան Տ. Կ., Գործարարական իրավունք, Երևան, 2009, 312 էջ:
3. Анохин B. C., Договор поставки в рыночной экономике, Хозяйство и право, Москва 1996, 234 էջ:
4. Брагинский М. И., Витрянский В. В., Договорное право, Общие положения (Книга 1), Москва 2001, 321 էջ:
5. Брагинский М. И., Витрянский В. В. Договорное право, книга первая, Издание второе, Статут, Москва, 2007, 421 էջ:
6. Грибанов В. П. Осуществление и защита гражданских прав, Москва, Статут, 2000, 216 էջ:
7. Гражданское право, учебник, т. II, полутом 2, под ред. Е. Суханова, Москва, 2000, 432 էջ:
8. Гражданское право, Т. 1, 2-е издание, Изд-во “БЕК”, М., 1998, 521 էջ:
9. Гражданское право, Часть первая, Изд-во Юристь, М., 1997, 453 էջ:
10. Гражданский кодекс Российской Федерации, Часть вторая от 26 января 1996 г., Справочная правовая система КонсультантПлюс.
…