Դիպլոմային Հումանիտար ինտերվենցիայի միջազգային իրավական ասպեկտները
Բովանդակություն
Ներածություն
ԳԼՈՒԽ 1. Խաղաղապահ գործունեության և հումանիտար ինտերվենցիայի դերը ժամանակակից միջազգային իրավունքում
1.1. Հումանիտար ինտերվենցիայի հիմնախնդիրը միջազգային իրավունքում
1.2. Պետությունների ինքնիշխանության հիմնախնդիրը միջազգային իրավունքում
1.3. Հումանիտար ինտերվենցիան որպես իրավաչափ գործողություն պետությունների կողմից
1.4. ‹‹Հումանիտար ինտերվենցիայի›› անհաջող փորձերը
ԳԼՈՒԽ 2. Պաշտպանելու պարտավորությունը (R2P) որպես միջազգային իրավունքի նոր նորմ
2.1. R2P նորմի՝ որպես հումանիտար ինտերվենցիայի սկզբունքի բովանդակությունը
2.2. Պետության պարտավորությունները ըստ ՄԱԿ-ի, R2P-ն և ինքնիշխանությունը
2.3. R2P և միջազգային իրավունքը
2.4. ՄԱԿ-ի և R2P-ի փոխհարաբերակցությունը
Եզրակացություններ և առաջարկություններ
Հատված
Խաղաղապահ գործունեության և հումանիտար ինտերվենցիայի տեղը և դերը ժամանակակից միջազգային իրավունքում և միջազգային հարաբերություններում արժանի է ուշադիր հետազոտության, առավել ևս, որ նման առաքելություններն այժմ արագ աճ են արձանագրում, այսպես կոչված, «հանուն խաղաղության պատերազմի» գաղափարն առաջ մղող գործոններից կարելի է նշել այն աննախադեպ կարևորությունը, որ տրվում է մարդու միջազգայնորեն ճանաչված անքակտելի իրավունքներին մեր օրերում, որն էլ գտնվում է հումանիտար ինտերվենցիայի տեսության հիմքում: Միջազգային իրավունքի հիմնական սկզբունքներին համաձայն, պետությունները պարտավոր են իրենց միջև ծագող տարաձայնությունները լուծել խաղաղ միջոցներով՝ միջազգային խաղաղությունը և անվտանգությունը չվտանգելու համար: Տարբերում են միջազգային տարաձայնությունների 2 հիմնական տեսակներ՝ վեճը և իրավիճակը:
Վեճը միջազգային իրավունքի սուբյեկտների փոխադարձ հավակնությունների համակցություն է նրանց իրավունքներին և շահերին, ինչպես նաև պայմանագրերի մեկնաբանմանը վերաբերող չկարգավորված հարցերով:
Իրավիճակի տակ հասկացվում է սուբյեկտիվ բնույթի հանգամանքների համակցություն, որոնք հանգեցրել են սուբյեկտների միջև տարաձայնությունների՝ անկախ վեճի որոշակի առարկայից: Այսպիսով, վիճելի իրավիճակի հասկացությունն ավելի լայն է, քան վեճի հասկացությունը, նաև այն պատճառով, որ վիճելի իրավիճակը, առաջանալով մինչև վեճ ծագելը, կարող է պահպանվել նաև դրա կարգավորումից հետո:
Գրականության ցանկ
1. Ձեռնարկ №2. Քաղաքացիական հասարակության դերը R2P-ի խթանման գործում
2. Ձեռնարկ №3.Գիտական շրջանակների դերը R2P-ի խթանման գործում
3. Ձեռնարկ №4. ԶԼՄ-ների դերը R2P-ի խթանման գործում
4. Ձեռնարկ №5. Կառավարության և քաղաքական գործիչների դերը R2P-ի խթանման գործում
5. В.А. Карташкин, Международное право и миравой порядок в XXI веке, М.2005,№1
6. http://www.mgimo.ru/news/experts/document118625.phtml Война в виде исключения — кто и когда имеет право на гуманитарную интервенцию,
7. http://www.rg.ru/2008/08/13/zorkin.html В. Зорькин, Пройти по лезвию бритвы; Российская газета — Федеральный выпуск №4727 от 13 августа 2008 г.;
8. В.Захаров, А.Арешев, Кавказ после 08.08.08: старые игроки в новой расстановке сил, Москва, Изд-во Квадрига, 2010
9. А. Илларионов, Как готовилась война, Новая газета, № 66 от 24 июня 2009
http://www.un.org/ru/peacekeeping/missions/past/somalref.htm Операции Организации