Թարգմանչական աշխատանքներ

Դիպլոմային Միապետական կառավարման համակարգը Արևմտյան Եվրոպայում

Բովանդակություն

Ներածություն
Գլուխ 1. Միապետական կառավարումը որպես պետական կառավարման ձև
1.1 Միապետական կառավարման հատկանիշները
1.2 Միապետական կառավարման էվոլյուցիան Արևմտյան Եվրոպայում

Գլուխ 2. Նորագույն ժամանակաշրջանի Արևմտյան Եվրոպայի սահմանադրական միապետությունները
2.1. Կառավարման ձևերի զարգացման միտումները նորագույն շրջանի Եվրոպայում և սահմանադրական միապետությունների առանձնահատկությունները
2.2 Մեծ Բրիտանիայում միապետական կառավարման առանձնահատկությունները

Գլուխ 3. Ցամաքային Եվրոպայի միապետությունների առանձնահատկությունները
3.1 Իսպանիայի և Նիդեռլանդների միապետության էվոլյուցիան
3.2 Արևմտյան Եվրոպայի գաճաճ միապետությունները
Եզրակացություն
Աղբյուրների և գրականության ցանկ

Հատված
Իսպանական միապետության ինստիտուտը անցել է զարգացման բարդ և հակասական ուղի ՝ իր փաստացի կազմավորման պահից (15-րդ դար) մինչև այսօր: Ընդ որում, իսպանական պետության առանձնահատկությունը կայանում է նրանում, որ այն կարողանում էր «ձևափոխվել»՝ համապատասխանելով կերպափոխվող քաղաքական համակարգերին, օրինակ, XX դարում ինտեգրվելով ռազմական դիկտատուրայի հետ, երբեմն՝ հանդես գալով որպես քաղաքական վերափոխումների նախաձեռնող, ինչպես Ֆրանկոյի ռեժիմի ժողովրդավարական վերափոխման դեպքում: Իսպանիայի քաղաքական համակարգում միապետության ինստիտուտի էվոլյուցիայի գործընթացը կարող է ներկայացվել մի քանի ժամանակաշրջաններով, որոնցից յուրաքանչյուրում հիմնովին փոխվել է միապետության դերը (աճել կամ թուլացել՝ ընդհուպ մինչև ինստիտուտի լուծարում), որն արտահայտվել է իշխանական լիազորությունների ծավալի, այլ ինստիտուտների հետ հարաբերությունների բնույթի, հասարակության աջակցության մակարդակի և այլնի մեջ: 19-րդ դարի վերջ 20-րդ դարի սկզբին, Իսպանիայի քաղաքական համակարգում ձևավորվեց սահմանադրական միապետության սկզբունքորեն նոր մոդել` երկու քաղաքական կուսակցությունների՝ հերթով իշխանության գալով, որը կարելի է ներկա-յացնել որպես եվրոպական առաջադեմ միապետական մոդելներին հարմարվելու փորձ: Այնուամենայնիվ, սա մակերեսային արդիականացում էր, որը ըստ էության փոփոխություններ չէր ենթադրում և ընդամենը ավանդական կասիկիզմի փոփոխված տարբերակ էր: Արդյունքում, քաղաքական համակարգի ներկայիս մոդելում միապետության ինստիտուտը տեսականորեն բավականին համեստ տեղ գրավեց՝ պաշտոնապես «առաջ թողնելով» խորհրդարանին, կառավարությանը և քաղաքական կուսակցություններին: Իրականում նա գերիշխող էր՝ պահպանելով առանցքային որոշումներ կայացնելու իրավունքը: 20-րդ դարի 20-ական թթ վերջին «ռազմական կոդիլիզմը» նորովի է հանդես գալիս, նախ՝ միապետությանը կից առաջանում է ռազմական բռնապետություն, իսկ հետագայում դրանք իրականում միաձուլվում են ռազմական գերակայության հետ: Կորտեսի լուծարումով և սահմանադրության վերացումով այս դաշինքը դառնում է քաղաքական համակարգի առանցքը:

Գրականության ցանկ
1. Ներսեսյանց Վ. Ս., Իրավունքի և պետության տեսություն / Վ. Ներսեսյանց.– Եր.։ Նաիրի, 2001
2. Վարդանյան Ռ., Իշխանությունների բաժանման և հավասարակշռման հայեցակարգի պատմատեսական և իրավական վերլուծություն, ԻԳԹ գիտական աստիճանի հայցման ատենախոսություն, Ե.: 2015
3. Ղիասյան Է., Կառավարման միապետական եվ հանրապետական համակարգերի առանձնահատկություններն ըստ Ք. Մաքաուլեյի եվ Թ. Հոբսի, «Այլընտրանք» հանդես, հունիս 2017
4. Spanish Constitution of 1978
5. Constitution of the Principality of Andorra
6. Convention Between the French Republic, the Kingdom of Spain and the Principality of Andorra on the Movement and Sojourn in the Principality of Andorra of Nationals of Third States // United Nations Treaty Series. 2003. Vol. 2224. P. 49–51
7. …