Թարգմանչական աշխատանքներ

Դիպլոմային Քաոս վեպի սոցիալական ընդգրկումն ու կոնֆլիկտի առանձնահատկությունը

Բովանդակություն

Ներածություն
Գլուխ 1․ «Քաոս» վեպի սոցիալական ընդգրկումները
1․1 Բուրժուազիա
1․2 Ոսկի երիտասարդություն
1․3 Աշխատավորական խավ
Գլուխ 2. «Քաոս» վեպի կոնֆլիկտի առանձնահատկությունները
2.1 Ընտանեկան կոնֆլիկտ
2.2 Սոցիալական կոնֆլիկտ
Եզրակացություններ
Գրականության ցանկ

Հատված
«Քաոս» վեպի ամբողջականությունը դրսևորվում է ոչ միայն երկի թեմատիկայի, այլև նրա գործողության հիմքում ընկած գլխավոր կոնֆլիկտի մեջ: Վեպում արտացոլվում է կյանքը՝ իր բազմազան հակասությունների բարդ ցանցով, անհրաժեշտ օրինաչափություններով և հանկարծակի պատահականություններով, հերոսների արտաքին ու ներքին բախումներով: Ըստ Ս. Հակոբյանի՝ «գլխավոր կոնֆլիկտը պայմանավորված է բարոյական, հարազատական զգացմունքների կատարյալ բացակայությամբ և դրամասիրության հիվանդագին, հրեշավոր արտահայտությամբ»: Շիրվանզադեի վեպում Հ. Թամրազյանը գլխավորը համարում է սոցիալական հակասությունները: Տարբերակում է ընտանեկան և սոցիալական կոնֆլիկտները: Վեպում կոնֆլիկտը բազմաճյուղ է, սակայն բոլոր կոնֆլիկտները հավասար հարթության վրա դրված չեն: Գլխավոր կոնֆլիկտը սոցիալական տարբեր խավերի հակասություններն են, սոցիալական կոնֆլիկտը, որը ներգործում է ընտանեկան կոնֆլիկտի վրա: Գլխավոր կոնֆլիկտի ու մյուս կոնֆլիկտների կապի բացահայտումը նպաստում է վեպի գաղափարական իմաստի ընկալմանը: Շիրվանզադեի գաղափարագեղագիտական կառույցում առկա է հայրեր-որդիներ գաղափարական հակադրությունը («Քաոս», «Պատվի համար»): Այն մեծ ծավալով ընդգրկում է սոցիալական մարդու չափումը, բայց «Քաոս»-ում Մարկոս աղա-Սմբատ առնչության դաշտը հստակորեն ներառում է ազգային չափումը: Ժամանակի առանցքային գաղափարական հոսանքների՝ լիբերալ-ազատամիտների և պահպանողականների պայքարի գեղարվեստական արտացոլումներից հատկանշական է նարդոսյան համանուն վեպը՝ հերոսուհու խորհրդանշական ինքնասպանության փաստով: Երկու բևեռների միջև տարուբերվող Մանեի ճակատագիրը չգոյությունն է, անհետացումը. գաղափարական բախումը, ենթադրելով հավանական տարուբերում, հանգուցալուծման մեջ փաստորեն բացառում է բևեռներից որևէ մեկի ընտրության հնարավորությունը. ընտրությունը մահն է: Վեպի սյուժեն սկիզբ է առնում հայր Ալիմյանի կտակից՝ հոգեբանական զուգահեռի վրա դնելով Սմբատ և Միքայել Ալիմյան եղբայրներին: Ընտանեկան հարաբերությունները կոնֆլիկտի հենքով արտացոլում են կերպարներին իրենց ողջ էությամբ: Միքայելը կասկած չուներ, թե կտակը կգրվի իր անունով, քանի որ ավագ եղբայրը օտարվել էր ընտանիքից, ամուսնացել օտարազգի կնոջ հետ, ուրացել էր հայրենի կրոնն ու եկեղեցին: Եվ սակայն հայրը ժառանգությունը կտակում է ավագ որդուն: Ըստ կտակի՝ երկու եղբայրները դրվում են ներքին վերափոխության հոգեբանական կացության մեջ. Սմբատը պետք է վերանայերւ իր ապազգային գաղափարները, բաժանվեր օտարազգի կնոջից ու երեխաներից և կազմեր նոր ընտանիք հայկական եկեղեցու օրենքով, Միքայելը պետք է օրինավոր մարդ դառնար և հայ քրիստոնյա աղջկա հետ ամուսնանար:

Գրականության ցանկ
1. Թամրազյան Հ., Ա. Շիրվանզադե, Կյանքը և գործը, Երևան, 1978:
2. Հակոբյան Ս., Շիրվանզադե, Թիֆլիս, 1911:
3. Հայ գրականության պատմություն, հ. 2, Երևան, 1951:
4. Մկրտչյան Վ., Շիրվանզադեի ռեալիստական արվեստի մի քանի բնորոշ գծերը, Պատմաբանասիրական հանդես, Երևան, 1959, N 1:
5. Շիրվանզադե, Երկերի ժողովածու, հ. 10, Երևան, 1962:
6. Շիրվանզադե, Երկերի ժողովածու, հ. 8, Երևան, 1961:
7. …