Ռեֆերատ Էթնոհոգեբանական հետազոտությունների հիմնական ուղղությունները
Ըստ Տ. Ստեֆանենկոյի էթնոհոգեբանության հիմնական ուղղություններն են համարվում հարաբերապաշտությունը,բացարձակայնությունը, ունիվերսալիզմը:
Էթնոհեգեբանական հետազոտություններում հիմնականում առանձնացվում են երեք միտումներ: Առաջինն այն է, որ ընդգծվում է մշակույթների միջև առկա տարբերությունները: Նրա ծայրահեղ արտահայտությունը հանդիսանում են միջմշակութային տարբերությունները, որոնք պայմանավորված են հոգեբանական գործընթացների կառուցվածքով և բովանդակությամբ: Մշակութային հարաբերապաշտության օրինակների հետ, ինչպիսիք են Ռ. Բենեդիկտի մշակույթների կոնֆիգուրացիայի հայեցակարգը և Ս. Ուորֆի լեզվաբանական հարաբերակցության վարկածը, մենք արդեն ծանոթ ենք: Այսպիսի մոտեցման վառ օրինակ է հանդիսանում ֆրանսիացի փիլիսոփա և սոցիոլոգ Լ. Լևի-Բրյուլայի հայեցակարգը` եվրոպացիների սկզբնական մտածողության հակադրությունը տրամաբանական մտածողությանը, որի ուսումնասիրությունը կներկայացնենք այստեղ:
